ความหนาวเย็นกลายเข้ามา
เยือนอย่างแช่มช้า
ทว่าแทรกลึกซึมผ่านถึงขั้วหัวใจ
ในความเงียบสงบ
เงียบเงียบ ช้าช้า
เพียงเพื่อรอสายฝนผ่านเลย
สายลมหนาวก็โรยตัวตามจนทั่ว
ครอบคลุมอาณาเขตที่ฉันอยู่
ภาพภูเขาเบื้องหน้า
เลือนรางลงด้วยม่านหมอก
ไม่มีใครยอมตกอยู่
ในห้วงความเหงาได้นาน
ขณะเดียวกับการ
ไม่อยากได้ยินสรรพเสียงอึกทึก
เสียงนกร้องจิบจิบยามเช้า
คือความสุขอย่างหนึ่ง
เว้นแต่เพียงห่านหนุ่มผู้เดียวดาย
ที่ส่งเสียงโหยหวนหาเพื่อนของมัน
น้ำค้างชื้นบนยอดใบหญ้า
สะท้อนแสงแดดเป็นเงาวาว
ประกายเกร็ดระยับละอองรุ้ง
หรือนี่เพียงการอ่อนไหว
ของบางห้วงอารมณ์
เยือนอย่างแช่มช้า
ทว่าแทรกลึกซึมผ่านถึงขั้วหัวใจ
ในความเงียบสงบ
เงียบเงียบ ช้าช้า
เพียงเพื่อรอสายฝนผ่านเลย
สายลมหนาวก็โรยตัวตามจนทั่ว
ครอบคลุมอาณาเขตที่ฉันอยู่
ภาพภูเขาเบื้องหน้า
เลือนรางลงด้วยม่านหมอก
ไม่มีใครยอมตกอยู่
ในห้วงความเหงาได้นาน
ขณะเดียวกับการ
ไม่อยากได้ยินสรรพเสียงอึกทึก
เสียงนกร้องจิบจิบยามเช้า
คือความสุขอย่างหนึ่ง
เว้นแต่เพียงห่านหนุ่มผู้เดียวดาย
ที่ส่งเสียงโหยหวนหาเพื่อนของมัน
น้ำค้างชื้นบนยอดใบหญ้า
สะท้อนแสงแดดเป็นเงาวาว
ประกายเกร็ดระยับละอองรุ้ง
หรือนี่เพียงการอ่อนไหว
ของบางห้วงอารมณ์
