ดาวสะท้อน
กลับย้อนเยือนไปอยู่ในเยาว์ของชีวิต
ฤดูหนาวอันอ่อนไหว
หัวใจอันอ่อนโยน
คืนกลับมาอีกครั้ง
ที่ท้องทุ่งนาในค่ำคืนแรม
เนื่องนานนับสิบยี่สิบปี
ที่เราเคยอยู่ร่วม
ถนนสายนั้นมีสิ่งใด
ฉันไม่เคยคิดถึงสิ่งอื่น
ณ ขณะห้วงยามนั้น
ในท้องทุ่งที่มีค่ำคืนดาวไสว
ของฤดูเก็บเกี่ยวพืชผลของเรา
เหมือนฉันไม่เคยโต
เมื่อนึกถึงยามอยู่บนหลังของเธอ
ฟังเธอเล่านิทานดวงดาว
ดุ่มเดินไปตามถนนสายอันมืดมัว
สายหมอกโรยตัวตาม
อายเย็นปะทะผิว
เยือกสะท้านถึงขั้วหัวใจวัยเยาว์
กว่าจะถึงเพิงพักในไร่นา
ฉันเหลือบแลเห็น
ดาวสะท้อนในดวงตาของเธอ
กลับย้อนเยือนไปอยู่ในเยาว์ของชีวิต
ฤดูหนาวอันอ่อนไหว
หัวใจอันอ่อนโยน
คืนกลับมาอีกครั้ง
ที่ท้องทุ่งนาในค่ำคืนแรม
เนื่องนานนับสิบยี่สิบปี
ที่เราเคยอยู่ร่วม
ถนนสายนั้นมีสิ่งใด
ฉันไม่เคยคิดถึงสิ่งอื่น
ณ ขณะห้วงยามนั้น
ในท้องทุ่งที่มีค่ำคืนดาวไสว
ของฤดูเก็บเกี่ยวพืชผลของเรา
เหมือนฉันไม่เคยโต
เมื่อนึกถึงยามอยู่บนหลังของเธอ
ฟังเธอเล่านิทานดวงดาว
ดุ่มเดินไปตามถนนสายอันมืดมัว
สายหมอกโรยตัวตาม
อายเย็นปะทะผิว
เยือกสะท้านถึงขั้วหัวใจวัยเยาว์
กว่าจะถึงเพิงพักในไร่นา
ฉันเหลือบแลเห็น
ดาวสะท้อนในดวงตาของเธอ
