« Home | นั่นหรือเปล่าคือความสุขอย่างสันติคือสิ่งที่ฉันเคยใ... » | ข่าวสาร1มันคือความผิดพลาดหรือเปล่าหากเมื่อเรานึกย้... » | ตรงปลายยอดเขาที่มองเห็นอยู่ไกลในระยะสุดสายตาเพรียก... » | เมื่อความมืดขยับใกล้เข้ามาสู่ฉันแล้วรุกไล่ความสว่า... » | ถนนสายเก่าและรอยเท้าของเธอภายหลังการย่างย่ำกลับจาก... » | นั่นคือห้วงแห่งเจ็บปวดใช่หรือไม่?ในยามที่ฉันพลิกตั... » | ทั้งหมดคือบางส่วนที่เนื่องนานไปในวัยเยาว์กับสรรพเส... » | เพื่อนของเราทอดเงาใกล้เข้ามาในยามแดดบ่ายก็เป็นเช่น... » | เมฆครึ้มรวมตัวกันอยู่ด้านบนสะท้อนแม่น้ำเป็นเงาดำทะ... » | ความมืดของค่ำคืนเนื่องนานมาแล้วสว่างจ้าด้วยแสงตะเก... »

ถึงแม้อากาศแห้งแล้ง
แต่ดอกไม้กลับเบ่งบานได้ในฤดูหนาว
ด้วยแรงโน้มของน้ำค้างฉ่ำ
นาฏกรรมแห่งชีวิตได้เริ่มต้นขึ้นที่นี่
เช่นเดียวกับที่อื่นอื่น
ในเช้าตรู่ของโลกของเรา
ทั้งกล้วยไม้และเฟริ์นพากันโต
ดอกและใบกำลังเริงร่า
ม่านเมฆมองไม่เห็น
นอกเสียจากฉากฟ้าครามอันแสนกว้างไกล
ราวกับขอบโลก
มีแมกไม้เท่านั้นคือเส้นกั้นแบ่ง
เส้นขอบฟ้าอยู่หันใดกัน
ในอากาศยามแสนแห้งแล้ง
ตราบเท่าที่ฟ้าฝนจะมา
และเมื่อมองฉากฟ้าจากตรงประตู
ทางเดินไปสู่สวน
ความหวังของฉันมิเคยเลือนหาย
ยังอยู่พร้อมในสายลมทุกสาย
ใบไม้และดอกไม้ทุกตำแหน่ง
ที่ในสวนเขียวของฉันนั้น



Previous posts