ตรงปลายยอดเขาที่มองเห็นอยู่ไกล
ในระยะสุดสายตา
เพรียกสายหมอกยามเช้า
ให้เคลื่อนชิดเข้าหาตัวเอง
ที่สายลมโบกไหวดุดัน
บนริ้วสีของผืนธงชาติ
ต่างกับยอดทิวไม้รายเรียง
อยู่ชายไร่ข้างล่างหุบเขา
วูบไหวเอื่อยเฉื่อย
ฉันตื่นขึ้น
มือไม้เย็นยะเยือกหนาว
น้ำค้างระริกวาวยังเยือกอยู่
บนยอดหญ้าตั้งแต่คราดึก
แสงแวบทอประกาย
สะท้อนน้ำค้าง
ผ่านมาสู่สายตาฉัน
ยามเช้าของเรา
คงต่างกันไปตามแต่ละคน
เสียงนกพิราบขันคู
บินพรูพรึบถลาเล่นลม
พวกมันพากันไปเป็นฝูง
บ้างกระโดดต๊อกต๊อก
บ้างสาวเท้าฉับฉับอยู่บนหลังคา
เสียงครางของมันเร้าเรียก
ใครสักคนให้คะนึงถึงดินแดนบ้านเกิด
ในระยะสุดสายตา
เพรียกสายหมอกยามเช้า
ให้เคลื่อนชิดเข้าหาตัวเอง
ที่สายลมโบกไหวดุดัน
บนริ้วสีของผืนธงชาติ
ต่างกับยอดทิวไม้รายเรียง
อยู่ชายไร่ข้างล่างหุบเขา
วูบไหวเอื่อยเฉื่อย
ฉันตื่นขึ้น
มือไม้เย็นยะเยือกหนาว
น้ำค้างระริกวาวยังเยือกอยู่
บนยอดหญ้าตั้งแต่คราดึก
แสงแวบทอประกาย
สะท้อนน้ำค้าง
ผ่านมาสู่สายตาฉัน
ยามเช้าของเรา
คงต่างกันไปตามแต่ละคน
เสียงนกพิราบขันคู
บินพรูพรึบถลาเล่นลม
พวกมันพากันไปเป็นฝูง
บ้างกระโดดต๊อกต๊อก
บ้างสาวเท้าฉับฉับอยู่บนหลังคา
เสียงครางของมันเร้าเรียก
ใครสักคนให้คะนึงถึงดินแดนบ้านเกิด
