« Home | ข่าวสาร1มันคือความผิดพลาดหรือเปล่าหากเมื่อเรานึกย้... » | ตรงปลายยอดเขาที่มองเห็นอยู่ไกลในระยะสุดสายตาเพรียก... » | เมื่อความมืดขยับใกล้เข้ามาสู่ฉันแล้วรุกไล่ความสว่า... » | ถนนสายเก่าและรอยเท้าของเธอภายหลังการย่างย่ำกลับจาก... » | นั่นคือห้วงแห่งเจ็บปวดใช่หรือไม่?ในยามที่ฉันพลิกตั... » | ทั้งหมดคือบางส่วนที่เนื่องนานไปในวัยเยาว์กับสรรพเส... » | เพื่อนของเราทอดเงาใกล้เข้ามาในยามแดดบ่ายก็เป็นเช่น... » | เมฆครึ้มรวมตัวกันอยู่ด้านบนสะท้อนแม่น้ำเป็นเงาดำทะ... » | ความมืดของค่ำคืนเนื่องนานมาแล้วสว่างจ้าด้วยแสงตะเก... » | เพียงสองมืออ่อนนุ่มของเธอยื้อดอกแคสีขาวลงมาต่ำในสว... »

นั่นหรือเปล่า
คือความสุขอย่างสันติ
คือสิ่งที่ฉันเคยใฝ่หา
และที่ฉันคิดว่า
การมองแม่น้ำแห่งชีวิต
ดุจมารดาของเราทุกคน
มองผืนดินและภูเขา
มองแมกไม้ ดอกไม้ สายธาร
มองสายลม และหมู่เมฆขาว
ดุจเหล่าพี่น้องของเรา
ก็เพราะพวกเขามักอยู่ชิดใกล้
เพียงแค่ปลายจมูก
แผ่วสัมผัสลมหายใจส่งถึง
พลังความสงบยังไหลเวียน
และไปมาหาสู่
ไม่ว่าฉันจะไปทางไหน
พวกเขาก็ยังอยู่รายล้อม
อยู่ข้างข้างฉันได้ทุกหนแห่ง
อย่างไม่จำกัดกาลเวลา
ตราบเท่าที่ฉันยังเป็นอยู่
นั่นหรือเปล่า
คือความสุขอย่างสันติ
คือสิ่งที่ฉันใฝ่หา

Previous posts