เมื่อความมืดขยับใกล้เข้ามาสู่ฉัน
แล้วรุกไล่ความสว่าง
ให้ถอยลาลงไปเรื่อยเรื่อย
สีของมันแลดูคล้ายความเศร้า
อย่างน่าฉงน
ความทึมเทาบางครั้ง
ช่างทำเอาอารมณ์เรา
ให้ซึมโศกและดูน่ากลัว
สีของบรรยากาศ
เริ่มกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
ความเศร้าโศกประการหนึ่ง
แฝงปนมาในนั้น
มันเจือด้วยความถวิลหา
เรื่องราวที่เคยผ่านไปแล้ว
ดอกไม้ของความเศร้าประการนี้
ได้ฝากรอยกับฉันไว้
ราวบาดแผลที่เปิดให้เห็นเนื้อลึก
แล้วกลายเป็นรอยแผลเป็น
ที่มิอาจลบเลือนออกได้
แท้แล้วยิ่งในฤดูหนาว
อันแสนหนาวเหน็บ
ความมืดคือ
หนึ่งในความทุกข์ยากของชีวิต
วิญญาณของฉันจะถูกร้อยรัด
ด้วยความเหน็บหนาว
รุมล้อมด้วยความหดหู่
ที่ถาโถมเข้าใส่
อันมาพร้อมสายลม
ที่มิอาจกำหนดทิศทาง
ฉันเป็นทุกข์เหลือล้น
หัวใจสั่นไหวระรัว
ราวสายพิณอันถูกดีด
ในห้วงยามอากาศหนาวเย็น
ท้ายที่สุด
ฉันมักหาหนทางออก
จากห้วงอารมณ์เช่นนี้
ด้วยการหวนหาบ้านเกิดของตน
เพียงเพื่อการผ่อนคลายชั่วครู่คราว
เมื่อความมืดขยับใกล้เข้ามาสู่ฉัน
แล้วรุกไล่ความสว่าง
ให้ถอยลาลงไปเรื่อยเรื่อย
สีของมันแลดูคล้ายความเศร้า
อย่างน่าฉงน
ความทึมเทาบางครั้ง
ช่างทำเอาอารมณ์เรา
ให้ซึมโศกและดูน่ากลัว
สีของบรรยากาศ
เริ่มกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
ความเศร้าโศกประการหนึ่ง
แฝงปนมาในนั้น
มันเจือด้วยความถวิลหา
เรื่องราวที่เคยผ่านไปแล้ว
ดอกไม้ของความเศร้าประการนี้
ได้ฝากรอยกับฉันไว้
ราวบาดแผลที่เปิดให้เห็นเนื้อลึก
แล้วกลายเป็นรอยแผลเป็น
ที่มิอาจลบเลือนออกได้
แท้แล้วยิ่งในฤดูหนาว
อันแสนหนาวเหน็บ
ความมืดคือ
หนึ่งในความทุกข์ยากของชีวิต
วิญญาณของฉันจะถูกร้อยรัด
ด้วยความเหน็บหนาว
รุมล้อมด้วยความหดหู่
ที่ถาโถมเข้าใส่
อันมาพร้อมสายลม
ที่มิอาจกำหนดทิศทาง
ฉันเป็นทุกข์เหลือล้น
หัวใจสั่นไหวระรัว
ราวสายพิณอันถูกดีด
ในห้วงยามอากาศหนาวเย็น
ท้ายที่สุด
ฉันมักหาหนทางออก
จากห้วงอารมณ์เช่นนี้
ด้วยการหวนหาบ้านเกิดของตน
เพียงเพื่อการผ่อนคลายชั่วครู่คราว
เมื่อความมืดขยับใกล้เข้ามาสู่ฉัน
